VISIEDOCUMENT
Welkom op deze -for your eyes only – webpagina mbt een theaterwerkplaats(?). Ik heb nu ruim anderhalf jaar aan dit visiedocument gewerkt – met behulp van literatuur betreft Brook, Decroux, Adler, Grotowski, Artaud, Brecht, Halprin e.v.a, alsook het toetsen van deze theorie middels een masterclass (Sacraal Theater). Ik heb geprobeerd de visie zo kort en concreet mogelijk te houden. Als richting (niet als invulling) van het proces.
[larral: Lege Ruimte, Ruime Leegte]
Intro
Mogelijkheden aan ideeën verbinden = creatie. Om tot een idee te komen zijn er 2 voorwaarden: ruimte (vrijheid) en verbeelding. Speelruimte: een noodzakelijk goed, waar gekke invallen mogen zijn, verzinsels, vrije associaties in lichaam en geest. (Huizinga: ludere – wij zijn spel). In deze ruimte mogen we ons overgeven aan zinsbegoocheling. Hiermee kan iets extatisch zich ontsluieren, ons opnemen.
Wat staat er in de weg dit te laten ontstaan?
1 cultivatie
– ons gedrag is aangeleerd
– we passen ons aan aan de gemeenschap – en ontlenen onze identiteit hieraan. Ons gedrag is de toegangscode; het heeft betekenis voor de groep.
We hebben een gelaagdheid gecreërd (naam, functie, opvattingen; een identiteit)
2 de rede
– we geloven dat rede cruciaal is en nodig om het hele leven te beredeneren
– we willen meester zijn van de dingen
– we willen ordenen
Rede/verstandelijke vermogen wordt het interpretatiemodel van de wereld
We houden dus vast en passen ons aan 1) de buitenwereld en 2) rationeel gestelde doelen. Irrationaliteit krijgt geen ruimte. Hierdoor is het onmogelijk dat iets – iets dat onzichtbaar, voortalig, vormeloos is, dat ontsluiert en verrijst – ons meevoert. [dit meevoeren geeft waarde; het heeft impact in ons leven (zonder dat we het plannen)]
SPEL als middel
Theater is altijd een pelgrimstocht: zoekend naar de bron, onderzoek doen naar de menselijke conditie. Spel (theater) maakt het makkelijker om afstand te doen van je gelaagdheid, waardoor iets bezit van je kan nemen, je doet afstand van je gewoonten en vergeet je conditie. Wat op het moment gebeurt wordt waarheid. Je mag je overgeven aan irrationaliteit, je mag niet-weten, je mag ontvangen zonder het te duiden (het te ‘identificeren’). Theater is de ruime leegte, lege ruimte. Een plek waar jij door “de bron” wordt bezocht. Waarbij jij vol, en tegelijk leeg, mag worden.
Hoe: *) uit hoofd, in lichaam – ruimte – intentie *) handelen, bewegen, impulsen volgen *) tekstconcepten toepassen *) externe expertise voor verdieping *) technieken verkennen om gelaagdheid opzij te schuiven *) niets duiden